ادیب، لغتشناس، سیاستمدار و شاعر قزوینی است. او مؤلف و بنیانگذار لغتنامه دهخدا نیز بودهاست.
از آثار وی میتوان به امثال حکم در چهار جلد اشاره کرد
او با نثر ویژهای که در نوشتن مقالات انتقادی صوراسرافیل – چرند و پرند – به کار برد، نمونهای از نثر طنز و انتقادی فارسی را ابداع کرد. وی هر حادثهای را دستاویز قرار میداد تا به استبداد بتازد. دهخدا در ادبیات عهد انقلاب مشروطه مقامی ارجمند دارد؛ او را باهوشترین و دقیقترین طنزنویس این عهد میدانند.
مهمترین نام مستعار میرزا علیاکبر خان قزوینی در چرند و پرندش دخو بود. دخو مخفف کلمه دهخدا است، خطابی برای مردم سادهدل در قزوین، زادگاه پدر و اجداد نویسنده. البته دهخدا در اصل به معنی ‘کدخدا و خداوند و بزرگ ده’ است.